Twan Linders. Foto: (c) Anja van Gerwen
Action is the last resource of those who know not how to dream – Oscar Wilde
Twan Linders (Someren, 1974) begon zijn schrijversloopbaan toen hij 33 was, met het boek This is Australia – Dagboek van een backpacker. Het schrijven lijkt het einde in te luiden van een lange zoektocht.
‘My expectations may be high, I’ll blame it on my youth.’ Feargal Sharkey (wie kent ‘m nog?) zong dit in A good heart en het lijkt van toepassing op Linders. Na een veel te gelukkige jeugd en een studie Bedrijfseconomie kwam hij in 1996 op de administratie van een productiebedrijf terecht. Al snel werd hem duidelijk dat het sociale element het won van het cijfermatige. Na vier jaar sloeg de twijfel toe. ‘Is dit alles wat er is?’ In de hoop zijn voor eigen gevoel vastgelopen leven vlot te trekken, vertrok Linders naar Australië. Die hoop bleek een illusie, maar gezellig was het zeker. En ook deze reis van zeven maanden sterkte onze held in de gedachte dat de sociale contacten het succes bepaalden, meer nog dan de schitterende landschappen of de exotische fauna. ‘People make the place.’
In 2004 ging Linders in deeltijd de pabo volgen (nee, niet de catalogus!). Drie jaar later was het diploma binnen. Als beloning vertrok hij najaar 2007 weer down under. Vanaf januari 2008 werkt de inmiddels Eindhovenaar als vervangend leerkracht voor enkele schoolbesturen. De goede reacties op het boek dat hij over zijn reizen naar Australië uitbracht, stuurden hem weer een stap verder in de goede richting. Die van verhalenverteller. Een boek met korte verhalen, een roman en de biografie van Henk Wijngaard volgden. In 2010 schreef Linders zich in voor de deeltijdopleiding Journalistiek in Tilburg. Een jaar later was de propedeuse binnen en inmiddels schrijft Linders voor De Trompetter en ZondagNieuws, regionale huis-aan-huisbladen. In november komt zijn vijfde boek uit, Er speelt vanavond in het buurthuis een band.
